Ontsteking van de prostaat of prostatitis kan optreden in acute en chronische vorm. Meestal veroorzaakt schade aan het orgaan een specifieke of niet -specifieke infectie, soms ontstaan pathologische veranderingen als gevolg van congestieve fenomenen in het bekken. De belangrijkste symptomen zijn urinerenstoornissen en een afname van de potentie. De behandeling moet complex zijn en het gebruik van medicijnen en de normalisatie van bloedcirculatie in de bekkenorganen bij mannen omvatten.
Classificatie en kenmerken van prostatitis
Ontsteking van de prostaat bij mannen is een pathologie die de kwaliteit van leven van patiënten aanzienlijk vermindert en een aantal ernstige complicaties uit zowel de urine- als het genitale gebied veroorzaakt.
Binnen de stroom van prostatitis is acuut en chronisch. Dit laatste kan onafhankelijk plaatsvinden (dit gebeurt vaker) of is een gevolg van een onbehandeld acuut proces.
Classificeer de ontsteking van de prostaatklier als volgt:
- De eerste categorie, of acute bacteriële prostatitis.
- De tweede is chronische bacteriële ontsteking.
- De derde of chronische abacteriële prostatitis (chronisch bekkenpijnsyndroom). Het is verdeeld in 3A - inflammatoire en 3V - niet -inflammatoire.
- De vierde is asymptomatische ontsteking van de prostaatklier.
De eerste en tweede categorie wordt vastgesteld door patiënten met een positief bacteriologisch onderzoek. Het verschil is dat de eerste wordt gediagnosticeerd met de duur van de symptomen voor niet langer dan 3 maanden. Met een langere aanwezigheid van klinische manifestaties wordt chronische bacteriële prostatitis gediagnosticeerd.
De derde categorie wordt ook wel chronisch bekkenpijnsyndroom genoemd, omdat de belangrijkste klacht van patiënten minstens 3 maanden pijn is. In de studie van ontslag (ejaculaat, urine, het geheim van de klier na de massage ervan), wordt pathologische microflora niet gedetecteerd. In het geval van een toename van het aantal leukocyten in deze analyses, wordt inflammatoire prostatitis (3A -categorie) vastgesteld, met hun normale inhoud - niet -inflammatoire.
De meeste mannen identificeren een van de bovenstaande categorieën, omdat patiënten hulp zoeken vanwege de aanwezigheid van bepaalde symptomen van pathologie.
Onlangs hebben artsen het vierde subtype van de ziekte geïdentificeerd - asymptomatische prostatitis. Het wordt per ongeluk gediagnosticeerd bij een medisch onderzoek of wanneer een man een onderzoek ondergaat voor andere ziekten van het urogenitale systeem. Het gevaar van deze vorm ligt in het feit dat pathologische veranderingen in de prostaatklier beschikbaar zijn, maar de ziekte geeft geen subjectieve tekenen. Deze toestand leidt vaak tot de ontwikkeling van onvruchtbaarheid.
Waarom is het verbranden in de urethra bij mannen
Redenen
Acute prostaatontsteking bij mannen komt in 70% van de gevallen voor als gevolg van infectie van E. coli. In andere situaties wordt de pathologie veroorzaakt door enterobacteriën zoals Pseudo -Monad, Klebsiella, Proteus. Staphyso en Streptokokken zijn veel minder vaak minder kans op de reden.
Van specifieke infecties kunnen acute prostatitis gonorroe naseria zijn (Neisseria gonorrheae), Trichomonas vaginalis trichomonas.
De predisponerende factoren zijn:
- Het uitvoeren van verschillende chirurgische interventies op de urogenitale organen van een man.
- Het vernauwing van de urethra als gevolg van chronische en acute ontstekingsprocessen in de urethra.
- Prestaties van diagnostische manipulaties - cystoscopie, ureteroscopie, enz.
- Schending van urineren als gevolg van goedaardige hyperplasie van de prostaatklier.
- Activering van voorwaardelijk pathogene microflora (Enterobacterium) in pathogeen onder invloed van verminderde immuniteit en andere ziekten van het lichaam.
- Onregelmatig seksleven, wat leidt tot stagnatie van het geheim in de prostaatklier.
Chronische ontsteking
Als chronische prostatitis verschijnt als een voortzetting van een acuut proces, dan zal de oorzaak hetzelfde zijn. In het geval van deze vorm van de ziekte worden de primaire predisponerende factoren ::
- Mycobacteria van tuberculose.
- Clasttria.
- Gonorroe en Trichomonas (kunnen onmiddellijk een chronische vorm veroorzaken zonder een acute periode).
- Salmonella.
- Verschillende soorten schimmels.
In het mechanisme van de opkomst van pathologie wordt een belangrijke rol gespeeld door een fenomeen als intraptrosthetische reflux - urine giet door de uitlaatkanalen in de prostaatklier. Als gevolg van dit proces kan de infectie het orgaan gemakkelijk doordringen, vermenigvuldigen en ontstekingen veroorzaken. Ik heb reflux versterkt:
- phimosis (vernauwing van de voorhuid);
- vermindering van urethra lumen;
- Balanopostitis (ontsteking van de voorhuid);
- Constructie van de urethra met een beton voor urolithiasis.
Reflux en onregelmatige seksleven verhogen stagnerende processen in de prostaat, wat leidt tot de actieve reproductie van micro -organismen, versterking en verspreiding van ontsteking Als gevolg hiervan, gebieden van fibrose (het vervangen van normaal weefsel door dichte niet -functionele bind) en prothetische calculi -vorm. Dit alles verbetert het pathologische proces en leidt tot ernstige gevolgen.
Abronische chronische prostatitis
Chronisch bekkenpijnsyndroom (KTRB) is een synoniem voor deze ziekte en treedt op zonder de aanwezigheid van micro -organismen in ontlading gedetecteerd door standaard microbiologische methoden.
Er zijn verschillende theorieën over het uiterlijk van de pathologie:
- besmettelijk;
- chemische ontsteking;
- immuun.
Bevestiging van de infectieuze theorie is dat bij het uitvoeren van een polymerasekettingreactie (PCR) in de confront glamaar, DNA van pathogenen wordt onthuld. Andere microbiologische methoden zelf worden echter niet gedetecteerd.
Kortom, het genetische materiaal van de volgende bacteriën wordt gevonden met STB:
- Ueplasma ureplasma uearyticum).
- Mycoplasma Hominis (Mycoplasma Hominis).
- Chlamydia Trahomatis (Chlamidia trachomatis).
- Trichomonade vaginalis (Trichomonas vaginalis).
De theorie van chemische ontsteking verklaart de CTB door intraprostatische reflux, maar in dit geval is de oorzaak geen bacteriën, maar de urine zelf. Eenmaal in de prostaat veroorzaakt het schade aan cellulaire structuren en een inflammatoire reactie.
Volgens de immuuntheorie ontstaat de pathologie als gevolg van auto -immuunprocessen of als gevolg van een reactie van immuniteit op een buitenaards antigeen dat het orgaan binnenkomt.
In de meeste gevallen is de oorzaak van STB niet één, maar hun complexe invloed.
De provocerende factor van asymptomatische prostatitis kan iedereen zijn die de bovenstaande categorieën kan veroorzaken, het verschil ligt alleen tijdens deze vorm van de ziekte.
Symptomen
Acute bacteriële ontsteking van de prostaatklier wordt gekenmerkt door het verschijnen van algemene en lokale symptomen.
In de eerste plaats zijn uitgesproken pijn in de suprapubische regio en in het kruis, evenals een schending van urineren totdat het volledig wordt gestopt. Van de algemene symptomen van patiënten, pijn in het lichaam, zweten, koude rillingen, koorts, zwakte.
Soms treedt het pijnsyndroom alleen voor tijdens ontlasting of in een zittende positie. In sommige atypische gevallen is koorts het enige teken van de ziekte.
Met een uitgesproken oedeem van de prostaat treedt een acute urinestreel op. Dit komt door het feit dat het lichaam de urethra overbrengt en een mechanisch obstakel vormt voor de uitstroom van de inhoud van de blaas met zijn verhoogde dimensies. Tegelijkertijd is de algemene toestand van de patiënt aanzienlijk verergerd: de tekenen van bedwelming nemen met elk uur toe, en in ernstige gevallen kan een schending van bewustzijn en zelfs een coma optreden.
Met vroegtijdige diagnose kunnen complicaties zoals abcessen (suppuratie) van de prostaat met een verdere doorbraak van pus in de urethra of het rectum optreden. Als gevolg hiervan worden fistels gevormd die chirurgische interventie en reconstructieve bewerkingen vereisen.
Manifestaties van chronische bacteriële ontsteking van de prostaatklier
De manifestaties van deze vorm van de ziekte zijn divers en verschillen van de volledige afwezigheid van symptomen tot een scherpe verergering van het proces.
In de meeste gevallen maken patiënten zich zorgen over verschillende intensiteitspijn in het perineum en het rectum, die zich kunnen verspreiden naar het scrotum, sacrum, penis en dij. Soms verwerft het pijnsyndroom een paroxysmale karakter, die doet denken aan neuralgie.
Er is ook ongemak in de urethra en frequent urineren. Soms wordt ontslag uit de urethra bepaald. Ze intensiveren gedurende de dag na wandelen, fysieke activiteit, ontlasting of massage van de prostaatklier.
Er is een gevoel van ernst, druk, overloop in het rectum en perineum. Deze symptomen versterken na een langzittende positie. Deze vorm van de ziekte wordt gekenmerkt door het verschijnen van ontstekingsprocessen in het urineretische systeem veroorzaakt door dezelfde microflora -cystitis, urethritis, pyelonefritis.
Symptomen van abacteriële prostatitis
CTB wordt gekenmerkt door een klinisch beeld van chronische bacteriële ontsteking van de prostaat.
Patiënten maken zich meer dan 3 maanden bezorgd over bekken- en perineale pijn, terwijl de resultaten van het bacteriologisch onderzoek negatief zijn. Verschillende soorten urinerenstoornissen zijn kenmerkend:
- frequente urineselectie;
- Moeilijkheid bij urineren (trage stroom, noodzaak in aanvullende inspanningen);
- Pijn voor urine geïsoleerd.
Soms zijn er schendingen van de seksuele functie - een afname van libido, impotentie. Vaak zijn er algemene symptomen in de vorm van zwakte, hoofdpijn.
Behandeling met medicijnen
De basis van therapie is het voorschrift van antibiotica. In het chronische proces worden medicijnen uit de groep fluorochinolonen aangegeven. Bij acute prostatitis worden beta-lactam-antibiotica en aminoglycosiden voorgeschreven. De behandeling wordt uitgevoerd in 2 fasen:
- In het begin wordt empirische therapie voorgeschreven (voordat ze gewassen ontvangen). Gebruik hiervoor cephalosporines of fluorochinolonen op de derde generatie.
- In de tweede fase wordt de behandeling uitgevoerd volgens de resulterende bacteriologische gegevens en de resultaten voor gevoeligheid voor antibacteriële middelen.
Deze groepen antibiotica worden gekozen om de reden dat ze door de hematoprostatische barrière doordringen en een hoge concentratie van de actieve stof in de prostaatklier creëren. Hiermee kunt u de focus van infectie elimineren. Met abacteriële prostatitis wordt ook antimicrobiële therapie voorgeschreven, wat nodig is om 2 redenen:
- Antibiotica verlichten patiënten aanzienlijk van patiënten.
- Er is een grote kans op de aanwezigheid in de prostaat die moeilijk te bepalen zijn door laboratoriummethoden van micro -organismen bij de ontslag.
Het behandelingsregime met antibiotica in het chronische bekkenpijnsyndroom is als volgt:
- Een medicijn uit een groep fluorochinolonen of doxycycline gedurende 2 weken wordt voorgeschreven.
- Een herhaalde studie van de secretie van de prostaatklier wordt uitgevoerd en met een afname van de symptomen blijven ze fondsen tot 4 weken ontvangen.
Behandel patiënten met asymptomische prostatitis volgens de volgende indicaties:
- onvruchtbaarheid;
- vóór de operatie op de prostaatklier als een preventie;
- bij het bepalen van pathogene micro -organismen bij ontlading;
- Met een verhoogd niveau van antiprostatische antilichamen in het bloed en positieve analyses van microbiologisch onderzoek.
Andere middelen
Met prostatitis worden medicijnen voorgeschreven uit de alpha-blocker-groep. Deze producten verhogen de maximale en gemiddelde snelheid van de urinestroom, verminderen de toon in de muur van de urethra en elimineren de onvolledige opening van de nek van de blaas wanneer deze leeg is. Dankzij deze effecten worden fenomenen geëlimineerd als:
- frequent en pijnlijk urineren;
- afname van stroomstroom;
- De noodzaak van een extra inspanning om urine uit te scheiden.
Karakteristieke vertegenwoordigers zijn alfuzosine, tamsulosine en doxazine, ze zijn vooral relevant in chronische vormen van de ziekte. Het verloop van de behandeling van deze medicijnen is minimaal 3 maanden.
Niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen worden voorgeschreven als symptomatische therapie. Ze verminderen inflammatoire fenomenen, oedeem, verminderen pijn. Gebruik medicijnen zoals diclofenac, ibuprofen, nimesulide en anderen. De duur van de behandeling met deze medicijnen mag niet langer zijn dan 4 weken. Het nemen van deze medicijnen wordt strikt uitgevoerd na het eten, omdat ze een irritant effect hebben op de muur van de maag.
Naast tablets wordt ook lokale behandeling gebruikt. Daartoe krijgen patiënten medicijnen voorgeschreven in kaarsen als Vitaprost, Prostacle, Urooprost, enz. Ze worden ook getoond met prostaatadenoom.
Fytotherapie
In de traditionele geneeskunde wordt dwergpalmfruitextract veel gebruikt. Actieve stoffen verminderen inflammatoire fenomenen, oedeem en hebben een vasoprotectief effect (versterk de wand van bloedvaten).
De schors van Afrikaanse pruim heeft vergelijkbare effecten.
Natuurlijke oorsprong heeft zo'n medicijn als prostacle. Het is gemaakt van de prostaatklier van vee. Het heeft een ontstekingsremmend effect en vermindert de fenomenen van het prostaat -adenoom.
Folk remedies
U kunt prostatitis behandelen met behulp van folk remedies. In de eerste plaats in termen van effectiviteit - het gebruik van oliezaden. U kunt deze tool kopen in apotheken. Accepteer het voor 1 el. l. 3 keer per dag is de behandeling van de behandeling 3-4 maanden. Als een preventie van prostaatziekten kunnen alle mannen worden geconsumeerd door 30 zaden pompoen vóór de maaltijd eenmaal per dag. Ze moeten in ruwe vorm worden genomen, omdat na het frituren van genezingseigenschappen verloren gaat.
Voor behandeling kunt u pompoenpitten gebruiken die zijn bereid volgens het volgende recept:
- 0,5 kg gepelde zaden wordt verpletterd op een vleesmolen of blender.
- Ze voegen 200 g honing toe en mengen alles tot een homogene massa.
- Vorm ballen 2-3 cm groot.
Ze worden opgeslagen in de koelkast, nemen een stuk 30 minuten voor de maaltijd. Dit gereedschap moet 2-3 minuten worden gekauwd en worden geabsorbeerd en niet worden ingeslikt. Het verloop van de behandeling is van 6 maanden.
Het genezende effect met prostatitis heeft een infusie van bladeren of een afkooksel van hazelschors. Om het eerste product voor te bereiden, moet u 1 el. l. Droge bladeren en brouwt in een glas kokend water. U moet het 30 minuten aandringen en 4 keer per dag 1/4 van de resulterende oplossing nemen. Voor een afkooksel van schors, 1 el. l. Grote grondstoffen giet 200 ml water en kook 30 minuten in een waterbad. Daarna moet het medicijn 4 keer per dag worden gekoeld en 1/4 kopje worden genomen.
Het therapeutische effect met prostatitis heeft peterseliegroenen. Het heeft een ontstekingsremmend effect en stelt u in staat om seksuele activiteit te herstellen. In dit geval wordt petersleysap gebruikt. Om dit te doen, worden de greens verpletterd tot de toestand van de pap en knijpt de vloeistof ervan uit door gaas, 3-4 keer gevouwen. Accepteer het voor 1 el. l. 3 keer per dag.
Behandel prostatitis thuis en medicinale kruiden. Een van hen is wormwood. Hiermee kunt u ontstekingen verlichten en het lichaam van de ziekteverwekker redden. Het wordt in de eerste 3 dagen in een droge vorm genomen - elke 2-3 uur wordt het in de mond geabsorbeerd. De volgende vier dagen verminderen het aantal technieken tot 5. Elke dag 's nachts worden microclismen gemaakt van het gras.
Om dit te doen, bereid je een infusie voor: voor 1 el. l. Het is noodzakelijk om 1 liter water te nemen. Kook de compositie en laat het cool zijn tot +40 graden. Daarna moet de oplossing worden gefilterd. Het is noodzakelijk om injecties in de anus (100 ml) te maken, evenals in de urethra (50 ml). Procedures moeten binnen een week worden uitgevoerd. Ze worden getoond in het chronische proces. Bij het uitvoeren van douching en microclemisme is pus mogelijk - dit is een normaal fenomeen dat de effectiviteit van de behandeling aangeeft.
Conclusie
In combinatie met de belangrijkste methoden om de ziekte te behandelen, worden fysiotherapie, prostaatmassage en de acupunctuur van het orgel gebruikt.
Leven met chronische prostatitis betekent regelmatig een uitgebreid onderzoek en therapie ondergaan, omdat er een grote kans is op verlies van reproductieve functie.